Het geluid van renners die zich aan het opwarmen zijn op de rollen, een lange rij aan het bierkraampje en de geur van hamburgers. We wanen ons op een doorde winterse veldrit, ware het niet dat we de Catalaanse zon op ons gezicht voelen branden op de Red Hook Crit Barcelona. Ook de speaker die in het Engels met een Amerikaans accent verkondigt dat de renners voor heat één zich moesten begeven naar de startbox, net cyclocross. Voor de lezers die graag wat sfeerbeelden te zien krijgen van de Red Hook Crit Barcelona, die kunnen zich onderaan in dit artikel uitleven.
GO! Ze zijn vertrokken. De omloop is zo uitgtekend dat de supporters de renners constant zien passeren. De haarspeldbocht op nog geen honderd meter van de finish staat heel snel vol met supporters. Door de lange rechte strook voor die scherpe haarspeldbocht komen de renners met een razende snelheid de bocht door. Elke ronde lijken de renners meer en meer risico te nemen in die bocht. Het publiek smult ervan. Ook wanneer Aldo Ilesic, een van de favorieten, in de laatste ronde van zijn heat te veel kracht zet bij het afremmen waardoor zijn ketting niet meer op het tandwiel zit en hij een salto maakt in het publiek. Die fractie van een seconde is het enige moment waarop het publiek stil te krijgen is. Wanneer Ilesic recht staat tussen het publiek en iedereen ziet dat hij ongedeerd is, gaan de supporters uit hun dak.
De dag vordert, meer en meer renners plaatsen zich voor de finale en de zon gaat onder. Wanneer de finale bij de vrouwen begint, lijkt de toestroom van het volk pas echt te beginnen. Over heel het parcours staan mensen de renners en rensters aan te moedigen. De finales duren langer dan de kwalificatieheats, maar door de precisie en het koersinzicht van de omroeper weet iedereen perfect wat er gebeurt en is verveling geen optie. De finale bij de mannen wordt een echte show. Zo eentje als tussen Van der Poel en Van Aert die we in Vlaanderen kennen, maar dan met zo’n honderdtal karaktervolle renners die geen schrik hebben van een hele hoop risico. Voortdurend hoort het publiek de renners op hun ploeggenoten schreeuwen, want tijd om langs zich of achter hen te kijken is er niet. De mannen van Specialized-Rocket Espresso maken er een echte show van. Elke ronde valt er iemand aan van de ploeg en het publiek kan er niet genoeg van krijgen. Wat verwacht werd, en door sommigen misschien stiekem ook wel gehoopt werd, gebeurt in de laatste bocht. De renner in vierde positie neemt te veel risico en gaat onderuit. Hij neemt een groot deel van de kopgroep mee in zijn val. Enkele seconden later komt de winnaar dolgelukkig over de finish. Dit is waarvoor het publiek naar de Red Hook Crit Barcelona kwam. Spektakel ten top.
De amicale sfeer tussen renners onderling, de organisatie en het publiek wordt nog maar eens duidelijk tijdens de podiumceremonie. Organisator David Trimble knuffelt de winnaars en winnaressen alsof ze al jarenlang bevriend zijn. Davide Vigano, jarenlang prof op de weg bij onder andere Quick-Step en Sky en nu tweede in Barcelona, omhelst winnaar David Van Eerd met oprechte felicitaties. Vanop het podium roept de winnaar in een Zuid-Nederlands dialect naar het publiek, ‘Ik had toch gezegd dat ik ging winnen!?’. Zijn Nederlandse supporters, die bijzonder talrijk aanwezig waren, konden hun geluk niet op.
De sfeer op een Red Hook Crit is niet onbekend voor Vlamingen, maar is wel onbekend in Vlaanderen. De gelijkenis met de 6-daagse in ’t Kuipke in Gent, een van de bekende natourcriteria of een populaire veldrit is treffend. Supporters in hart en nieren die hun longen kapot schreeuwen voor hun favoriete renner, iets minder fanatieke toeschouwers die even wild tekeer gaan door de sensatie en de commotie die zich elke ronde afspeelt en het tot rust komen met een pintje en een hamburger zijn de facetten die terugkomen bij zowat elk Vlaams evenement waar mensen zo hard mogelijk fietsen. Geniet hieronder even mee van de sfeer tijdens deze unieke race in Barcelona.
© Beelden en tekst: Kasseivreters
